กลอน : (26)

       16 มกราวันนี้วันครู                ท่านเป็นผู้ให้ความรู้ตลอดมา

ครูมีแต่ความหวังดีทุกเวลา           ห่วงว่าศิษย์หลงทำผิดคิดพลาดไป

คอยอบรมสอนสั่งไม่ย่อท้อ          ครูยังพอยิ้มได้และสุขใจ

เมื่อศิษย์ไปได้ดีดั่งหวังไว้             เหน็ดเหนื่อยเพียงไหนใจพร้อมสู้

ครูยืนอยู่เบื้องหลังเป็นกำลังใจ     ความผิดใดที่ศิษย์ได้ทำไว้

โปรดขอครูนี้จงได้ให้อภัย            ไม่ตั้งใจจริงๆสิ่งที่ทำไป

กลอน : (25)

เคยร้องไห้ เพราะครูตี ที่ทำผิด

น้ำตาศิษย์ พรั่งพรู ครูพร่ำสอน

ทั้งสอนไป ตีไป ไม่ขาดตอน

ครูเฝ้าวอน ย้อนย้ำ ให้...ทำดี

ครูนั้นคือ แบบอย่าง ที่สร้างศิษย์

ครูคือมิตร ยามพลาดพลั้ง ไม่ห่างหนี

ครูผู้ให้ ความเมตตา เปี่ยมปรานี

ครูผู้มี คุณธรรม ชี้นำคน

ผ่านชีวิต มาได้ ด้วยใจสู้

เพราะคำครู สอนใจ ให้เหตุผล

ความสำเร็จ ปรากฏ ด้วยอดทน

พระคุณล้น เหลือล้ำ เกินรำพัน

ถึงใครเห็น ครูเป็น เช่นเรือจ้าง

แต่ครูสร้าง ทางชีวิต ศิษย์ยึดมั่น

นานหลายปี พลัดพราก จากไกลกัน

ใจศิษย์นั้น ยังคำนึง คิดถึงครู

โดย นพ นิตย์มาลัย 16 ม.ค 2556(วันครูแห่งชาติ)

กลอน : (24)

เรียงหญ้าแพรกข้าวตอกพร้อมดอกไม้

พิธีไหว้กราบครูผู้สั่งสอน

คุกเข่าคลานน้อมก้มพนมกร

ศิษย์สังวรได้ดีเพราะมีครู

ประหนึ่งท่านนั้นคือผู้ถือท้าย

เป็นหางเสือเรือพายออกจากอู่

คอยรับส่งหญิง-ชายหวังได้ดู

นําความรู้สร้างตนเป็นคนดี

คือแสงทองส่องหล้าอุษาสาง

คอยชี้ทางมอบรักเป็นสักขี

พระคุณครูคู่ฟ้าคู่ปฐพี

จักหาใดฤๅมีมาเทียมทัน

หากมาตรแม้นผู้ใดใจลบหลู่

สิ้นสํานึกคําครูคงผกผัน

จักรุ่งเรืองดีได้อย่างไรกัน

จงสํานึกทุกวันทดแทนคุณ

กลอน : (23)

          ประนตน้อมพร้อมจิตลิขิตสาร

ดำริกานท์ก้มเกศพิเศษหมาย

นบบูชาพระคุณครูมิรู้วาย

ทั้งจิตกายตั้งมั่นกตัญญู

           พระคุณที่สั่งสอนทั้งศาสตร์ศิลป์

ให้ศิษย์สิ้นสงสัยให้ความรู้

เกิดปัญญาก้าวหน้าเพราะคำครู

ยังก้องอยู่โสตประสาทมิขาดไป

          ตั้งแต่เรียนเขียน ก ทั้งนับเลข

นิทานเสกสอนสั่งสร้างนิสัย

ขัดเกลาจิตศิษย์อยู่ให้รู้วัย

ว่าสิ่งไหนนั้นควรไม่ควรทำ

          ในวาระวันครู หนูจะเขียน

ต่างแพเทียนธูปทองอันผ่องล้ำ

สร้อยอักษรล้วนจิตพินิจจำ

กระแสน้ำพระคุณครูอยู่ชั่วกาล

กลอน : (22)

ถึงจะสูงเทียมฟ้าอย่าดูถูก

ครูเคยปลูกวิชามาเเต่หลัง

ศิษย์ไร้ครูอยู่ไม่ได้ไม่จีรัง

อย่าโอหังลบหลู่ครูอาจารย์

กลอน : (21)

ครูคือปูชนียบุคคล

ท่านทำตนเป็นแบบอย่างให้เราเห็น

เป็นดั่งแสงสว่างของเดือนเพ็ญ

ส่องนวลเย็นทั่วหล้าในราตรี

เป็นดั่งดาวพราวระยับสวยจับจิต

คอยส่องทิศส่องทางสว่างศรี

อบรมศิษย์เป็นพลเมืองดี

สอนให้มีความรักคู่คุณธรรม

ครูท่านเป็นเสมือนดั่งพ่อแม่

คอยดูแลยามพลั้งผิดมิคิดซํา

แนะแนวทางสว่างให้ไม่ปิดงำ

สอนให้จำสิ่งที่พลาดเป็นบทเรียน

พระคุณท่านยิ่งใหญ่เกินกำหนด

ไม่มีหมดแม้วันจะผันเปลี่ยน

ส่องสว่างกลางจิตดั่งแสงเทียน

คอยพากเพียรส่งศิษย์ถึงฝั่งเอย

ขอขอบคุณที่มาของ กลอนปีใหม่จาก : คุณ จาก ว.ท จาก sakulthai.com

กลอน : (20)

พลังแห่งแม่พิมพ์ผู้สร้างชาติ

ก่อให้เกิดนักปราชญ์ชาญศึกษา

เป็นกำลังให้ชาติพัฒนา

ซึ่งนำพาความรุ่งเรืองสู่ผองไทย

มาถึงวันสำคัญอาจารย์ศิษย์

ควรนึกคิดถึงพระคุณที่ท่านให้

ท่านอุตส่าห์เสียสละมาเท่าใด

ควรจำไว้และตอบแทนพระคุณเอย

ขอขอบคุณที่มาของ กลอนปีใหม่จาก : คุณ ปริมล & ภัทรพร จาก sakulthai.com