กลอน : (26)

       16 มกราวันนี้วันครู                ท่านเป็นผู้ให้ความรู้ตลอดมา

ครูมีแต่ความหวังดีทุกเวลา           ห่วงว่าศิษย์หลงทำผิดคิดพลาดไป

คอยอบรมสอนสั่งไม่ย่อท้อ          ครูยังพอยิ้มได้และสุขใจ

เมื่อศิษย์ไปได้ดีดั่งหวังไว้             เหน็ดเหนื่อยเพียงไหนใจพร้อมสู้

ครูยืนอยู่เบื้องหลังเป็นกำลังใจ     ความผิดใดที่ศิษย์ได้ทำไว้

โปรดขอครูนี้จงได้ให้อภัย            ไม่ตั้งใจจริงๆสิ่งที่ทำไป

กลอน : (25)

เคยร้องไห้ เพราะครูตี ที่ทำผิด

น้ำตาศิษย์ พรั่งพรู ครูพร่ำสอน

ทั้งสอนไป ตีไป ไม่ขาดตอน

ครูเฝ้าวอน ย้อนย้ำ ให้...ทำดี

ครูนั้นคือ แบบอย่าง ที่สร้างศิษย์

ครูคือมิตร ยามพลาดพลั้ง ไม่ห่างหนี

ครูผู้ให้ ความเมตตา เปี่ยมปรานี

ครูผู้มี คุณธรรม ชี้นำคน

ผ่านชีวิต มาได้ ด้วยใจสู้

เพราะคำครู สอนใจ ให้เหตุผล

ความสำเร็จ ปรากฏ ด้วยอดทน

พระคุณล้น เหลือล้ำ เกินรำพัน

ถึงใครเห็น ครูเป็น เช่นเรือจ้าง

แต่ครูสร้าง ทางชีวิต ศิษย์ยึดมั่น

นานหลายปี พลัดพราก จากไกลกัน

ใจศิษย์นั้น ยังคำนึง คิดถึงครู

โดย นพ นิตย์มาลัย 16 ม.ค 2556(วันครูแห่งชาติ)

กลอน : (24)

เรียงหญ้าแพรกข้าวตอกพร้อมดอกไม้

พิธีไหว้กราบครูผู้สั่งสอน

คุกเข่าคลานน้อมก้มพนมกร

ศิษย์สังวรได้ดีเพราะมีครู

ประหนึ่งท่านนั้นคือผู้ถือท้าย

เป็นหางเสือเรือพายออกจากอู่

คอยรับส่งหญิง-ชายหวังได้ดู

นําความรู้สร้างตนเป็นคนดี

คือแสงทองส่องหล้าอุษาสาง

คอยชี้ทางมอบรักเป็นสักขี

พระคุณครูคู่ฟ้าคู่ปฐพี

จักหาใดฤๅมีมาเทียมทัน

หากมาตรแม้นผู้ใดใจลบหลู่

สิ้นสํานึกคําครูคงผกผัน

จักรุ่งเรืองดีได้อย่างไรกัน

จงสํานึกทุกวันทดแทนคุณ

กลอน : (23)

          ประนตน้อมพร้อมจิตลิขิตสาร

ดำริกานท์ก้มเกศพิเศษหมาย

นบบูชาพระคุณครูมิรู้วาย

ทั้งจิตกายตั้งมั่นกตัญญู

           พระคุณที่สั่งสอนทั้งศาสตร์ศิลป์

ให้ศิษย์สิ้นสงสัยให้ความรู้

เกิดปัญญาก้าวหน้าเพราะคำครู

ยังก้องอยู่โสตประสาทมิขาดไป

          ตั้งแต่เรียนเขียน ก ทั้งนับเลข

นิทานเสกสอนสั่งสร้างนิสัย

ขัดเกลาจิตศิษย์อยู่ให้รู้วัย

ว่าสิ่งไหนนั้นควรไม่ควรทำ

          ในวาระวันครู หนูจะเขียน

ต่างแพเทียนธูปทองอันผ่องล้ำ

สร้อยอักษรล้วนจิตพินิจจำ

กระแสน้ำพระคุณครูอยู่ชั่วกาล

กลอน : (22)

ถึงจะสูงเทียมฟ้าอย่าดูถูก

ครูเคยปลูกวิชามาเเต่หลัง

ศิษย์ไร้ครูอยู่ไม่ได้ไม่จีรัง

อย่าโอหังลบหลู่ครูอาจารย์

กลอน : (21)

ครูคือปูชนียบุคคล

ท่านทำตนเป็นแบบอย่างให้เราเห็น

เป็นดั่งแสงสว่างของเดือนเพ็ญ

ส่องนวลเย็นทั่วหล้าในราตรี

เป็นดั่งดาวพราวระยับสวยจับจิต

คอยส่องทิศส่องทางสว่างศรี

อบรมศิษย์เป็นพลเมืองดี

สอนให้มีความรักคู่คุณธรรม

ครูท่านเป็นเสมือนดั่งพ่อแม่

คอยดูแลยามพลั้งผิดมิคิดซํา

แนะแนวทางสว่างให้ไม่ปิดงำ

สอนให้จำสิ่งที่พลาดเป็นบทเรียน

พระคุณท่านยิ่งใหญ่เกินกำหนด

ไม่มีหมดแม้วันจะผันเปลี่ยน

ส่องสว่างกลางจิตดั่งแสงเทียน

คอยพากเพียรส่งศิษย์ถึงฝั่งเอย

ขอขอบคุณที่มาของ กลอนปีใหม่จาก : คุณ จาก ว.ท จาก sakulthai.com

กลอน : (20)

พลังแห่งแม่พิมพ์ผู้สร้างชาติ

ก่อให้เกิดนักปราชญ์ชาญศึกษา

เป็นกำลังให้ชาติพัฒนา

ซึ่งนำพาความรุ่งเรืองสู่ผองไทย

มาถึงวันสำคัญอาจารย์ศิษย์

ควรนึกคิดถึงพระคุณที่ท่านให้

ท่านอุตส่าห์เสียสละมาเท่าใด

ควรจำไว้และตอบแทนพระคุณเอย

ขอขอบคุณที่มาของ กลอนปีใหม่จาก : คุณ ปริมล & ภัทรพร จาก sakulthai.com

กลอน : (19)

ถึงวันครูให้รำลึกอยู่ในจิต

ผู้ฝึกคิดฝึกอ่านและสั่งสอน

จริยธรรมคุณธรรมเป็นอาภร

ครูพร่ำสอนจรเด็กให้เป็นคน

***ครั้งละบาทนับไม่ควรค่าเรือจ้าง

ที่ทั้งสร้างแบะคิดประสิทธิ์ผล

ครูสร้างคนสร้างชาติดังเครื่องกล

บังเกิดผลอันดีสรีชาติเอย

ขอขอบคุณที่มาของ กลอนปีใหม่จาก : คุณ อุ๊ 2/10 ด.ส. จาก sakulthai.com

กลอน : (18)

ย้อนรำลึก นึกถึงวัน ฉันยังเด็ก

ตัวเล็กๆ ไปโรงรียน หิ้วของขาย

มะขามเทศ ร้อยเป็นพวง ร่วงกระจาย

ได้สตางค์ มาก็หาย เหลือนิดเดียว

กลัวครูเห็น ฉันจึงหลบ แอบซ่อนไว้

เพื่อนนักเรียน เพียรมาไกล้ ฉันยิ่งเสียว

กลัวที่สุด ในชีวิต คือไม้เรียว

จนบัดนี้นี้ ก็ยังเสียว อยู่ทุกวัน

ไม้บรรทัด คาบมาแล้ว เชื่อไหมแม่

ทั้งโดนแสร้ ทั้งโดนหวาย ซ้ายขวาหัน

น้ำตาร่วง เพราะตัวเรา ใช่ใครกัน

ครูลงทัณฑ์ เพื่ออยากให้ เราได้ดี

มิใช่โดน ลงโทษ เพราะขายของ

แต่ที่โดน เพราะลำพอง จ้องโดดหนี

มีการบ้าน ก็ส่งช้า กว่าเขาทุกที

แต่สิ้นปี ก็สอบผ่าน ด้วยอ่านจำ

คิดถึงครู อยากไปหา ไปก้มกราบ

อยากไปอาบ น้ำให้ครู หนูขอย้ำ

อาบที่แขน เพื่อทดแทน สิ่งครูทำ

สิบหกนี้ ศิษญ์ขอจำ คือวันครู...

ขอขอบคุณที่มาของ กลอนปีใหม่จาก : Admin จาก preyawat.com

กลอน : (17)

วันสิบหก มกรา ข้าเคารพ

ขอน้อมนบ แด่ครู ผู้สั่งสอน

คอยอบรม บ่มวินัย ให้รู้นอน

กับคำสอน ล้ำค่า แสนสำคัญ

ศิษย์น้อมกราบ ขอบพระคุณ คุณครูเหลือ

ที่คอยเกื้อ เจือจุน หนุนใจฉัน

ทุกสิ่งดี ที่บัดนี้ มีทุกวัน

ก็เพราะครู ผู้เลอสรรค์ บันดาลมา

มีเพียงคำ กล่าวเอ่ย เผยให้รู้

แด่คุณครู ผู้ชี้ทาง การศึกษา

ศิษย์วันนี้ ดีได้นั้น ด้วยปัญญา

ที่คุณครู ผู้ชี้ฟ้า นำข้าไป

ขอขอบคุณที่มาของ กลอนวันครู จาก : รัชนี คุณานุวัฒน์ จาก kroobannok.com

กลอน : กรองมาบูชาครู

กรองมาบูชาครู

ครู ของฉันเรียนจบ แค่ปอ สี่

ปริญญาเอก โท ตรี หามีไม่

ไม่เรียนจิตวิทยา มาเหมือนใคร

เพียงแต่มีหัวใจ ใฝ่เป็นครู

ท่านจึงมีไม้เรียว ไว้เคี่ยวเข็น

มีน้ำคำ ฉ่ำเย็น ระรื่นหู

มีท่าที กริยา น่าเชิดชู

มีจิตใจ ควรคู่ การบูชา

เฝ้าอบรม สั่งสอน อาทรศิษย์

ชี้ถูกผิด ชั่วดี มีคุณค่า

ท่านอดทน ทุ่มเท ทุกเวลา

ต้องหนักแน่น แม้นว่า ต้องหนักใจ

การเป็นครู ดูเหมือน ไม่ยากเย็น

แต่หลายคน มาเป็น เป็นไม่ได้

แม้รอบรู้ สามารถ ศิลป์ศาสตร์ใด

อยากเป็นครู ถึงเป็นได้ ก็ไม่นาน

เพราะครูคือ ผู้ให้ ใช่บัณฑิต

ที่ปราดเปรื่อง เรืองวิทย์ ทุกทุกด้าน

คือผู้สร้างความคิด จิตวิญญาณ

และกล่อมเกลาสันดาน อย่างมารดา

เป็นแม่พิมพ์ แม่แบบ อย่างแยบยล

ครูสร้างคน ใช่แค่งานการศึกษา

ต้องถ่ายทอดด้วยชีวิต ใช่วิชชา

ความเป็นครู จึงมีค่า กว่าอาจารย์

ขอขอบคุณที่มาของ กลอนวันครู จาก : ชูชาติ ครุฑใจกล้า จาก Dek-d.com

กลอน : (16)

บูชาครูผู้ประเสริฐเลิศล้ำเหลือ

สอนศิษย์เพื่อมีความรู้สู่ความฝัน

เป็นคนดีศรีสังคมอบรมกัน

มุมุ่งมั่นสร้างสรรค์คุณหนุนความดี

บูชาครูผู้ล้ำเลิศประเสริฐหลาย

ศิษย์หญิงชายได้ตระหนักรักศักดิ์ศรี

น้อมนำพรอวยพรครูอยู่สุขขี

ปลื้มเปรมปรีดิ์ดวงฤดีชั่วชีวา

อัญเชิญเทพเมืองแมนแดนดุสิต

เนรมิตพิชิตภัยได้รักษา

เทพเทวัญเนาชั้นฟ้าองค์อินทรา

อัญเชิญมาอวยชัยครูอยู่จำเริญ

ขอขอบคุณที่มาของ กลอนวันครู จาก : นายทองม้วน สิงห์ทองห้า

โรงเรียนบุแกรงวิทยาคม อำเภอจอมพระ จังหวัดสุรินทร์ โพสโดย คุณ ตาหวาน จาก learners.in.th

กลอน : (15)

ประดุจดั่งแม่พ่อก่อกำเนิด

น้ำใจเลิศเมตตามหาศาล

ผู้สอนสั่งทั้งจริยาวิชาการ

สร้างสืบสานคนมีธรรมนำสังคม

หวังเพียงให้เด็กน้อยค่อยเติบใหญ่

มีน้ำใจใฝ่สรรค์สร้างอย่างสั่งสม

ถ้วนทุกวันหมั่นขัดเกลาเฝ้าอบรม

เพียรเพาะบ่มสุดกำลังด้วยตั้งใจ

ฝึกค้นคิดพิจารณาหาคำตอบ

ฝึกทดสอบวิเคราะห์ความรู้ถามไถ่

ฝึกเทคโนโลยีที่ก้าวไกล

ฝึกประยุกต์ใช้ตามวิถีที่เพียงพอ

ฝึกให้เป็นผู้ให้ไม่หวังผล

ฝึกอดทนสร้างสายใจไว้เกี่ยวก่อ

ฝึกวิธีทำใจในคำรอ

ฝึกไม่ท้อแท้ใจในชะตา

เป็นแสงเทียนแห่งธรรมนำสว่าง

เป็นแก่นกลางกลไกชาติปราชญ์ศึกษา

เป็นผู้จุดเทียนทองของปัญญา

เป็นผู้กล้าแกร่งหัวใจไฟอุดมการณ์

จะเหนื่อยยากอย่างไรก็ไม่บ่น

พร้อมผจญขจัดปัดทุกข์ผ่าน

เสียสละเพื่อส่วนรวมร่วมกอปรการ

รักในงานที่ศรัทธาอาชีพครู

ขอนบนิ้วบูชามากราบไหว้

คุณครูไทยทั้งหลายได้รับรู้

น้อมนำใจใส่ทูนเทิดและเชิดชู

จากหนูหนูนักเรียนเขียนอวยพร

ขอคุณพระศักดิ์สิทธิ์ฤทธิผล

โปรดดาลดลทุกข์สลายคลายเดือดร้อน

ส่งความสุขสู่กายใจไร้นิวรณ์

ผ่านกานท์กลอนนี้มาบูชาครู..

ขอขอบคุณ กลอนวันครู โดยคุณ Phraernumkang จาก dreampoem.com

กลอน : (14)

มิถุนาชื่นบานสานใยรัก

ต่างประจักษ์แจ้งไว้ในใจอยู่

เป็นพิธีสืบสานการไหว้ครู

ศิษย์ทุกผู้รู้แจ้งแห่งดวงมาน

ดอกไม้ฉมชมชื่นยื่นด้วยรัก

ฝากใจภักดิ์ให้พร้อมน้อมอ่อนหวาน

เป็นดอกไม้เปี่ยมรักล้นยลเบิกบาน

หวังสืบสานตำนานเก่าเล่าเลื่องลือ

ดอกไม้ผลิกิ่งกานแตกก้านหน่อ

เหมือนลออทอแสงแห่งความซื่อ

กลีบบางเบาเฉาง่ายหากหลายมือ

ยิ่งยึดยื้อถือแรงแห้งเฉาตาย

ดรุณน้อยคอยครูผู้พร่ำสอน

ดังไม้อ่อนดัดง่ายได้ดังหมาย

หากรดน้ำพรวนดินใจไม่เสียดาย

จักสืบสายคนดีศรีแผ่นดิน

ให้สำนึกรักชาติศาสน์กษัตริย์

รู้ประหยัดสร้างสานงานท้องถิ่น

เคารพนอบบุพการีมีในจินต์

ห่างไกลสิ้นเสพสร้างทางมัวเมา

ใฝ่ใจเรียนเขียนอ่านการศึกษา

จักพูนเพิ่มปัญญาลาโฉดเขลา

เรียนเถิดเจ้านกน้อยค่อยขัดเกลา

พ้นวัยเยาว์เจ้าเติบใหญ่จักได้ดี.

ขอขอบคุณ กลอนวันครู โดยคุณ am087 จาก dreampoem.com

กลอน : (13)

บรรจงจัดดอกไม้ด้วยใจน้อม

หญ้าแพรกพร้อมเข็มแซมแต่งแต้มหรู

ดอกมะเขือเอื้อหนุนคุณพร่างพรู

ดอกรักชูบูชา ครูอาจารย์

พร้อมเทียนธูปวันทาคารวะ

ศิษย์มานะเล่าเรียนได้เขียนอ่าน

เฝ้าสั่งสมวิชาพาเชี่ยวชาญ

จึงเบ่งบานปัญญาอย่างค่าควร

ในวันครูเวียนมาอีกคราหนึ่ง

ศิษย์ซาบซึ้งความดีมีครบถ้วน

ด้วยอบรมสอนสั่งหวังชี้ชวน

ทั้งหมดมวลด้วยใจไร้เล่ห์กล

พฤหัสบดี ดิถีผ่อง

ดั่งเก็จก่อง ประกายเกิดกำเนิดผล

กล้วยไม้แทนคุณค่าเป็นสากล

มิถุนายน เวียนอีกครา บูชาครู

ขอขอบคุณ กลอนวันครู โดยคุณ jk-rolling จาก dreampoem.com

กลอน : (12)

ไหว้คุณครูผู้ผ่านงานแสนหนัก

ให้ความรักเอ็นดูชูศักดิ์ศรี

สั่งสอนศิษย์ติดตามมอบความดี

อุทิศพลีเพื่อเด็กผู้เล็กเยาว์

ดั่งแสงเทียนส่องใจให้สว่าง

ดั่งเรือจ้างแจวลากพ้นจากเขลา

ดั่งแม่พิมพ์อิ่มหอมช่วยกล่อมเกลา

ดั่งร่มเงาพฤกษ์ไพรให้ความเย็น

ไหว้คุณครูผู้ขยันหมั่นศึกษา

ยึดจรรยาบรรณงามเมื่อยามเห็น

ไหว้คุณครูคนสวยอยากช่วยเป็น

ผู้ร่วมเข็นวิทยฐานะครู.

ขอขอบคุณ กลอนวันครู โดยคุณ kunta จาก dreampoem.com

กลอน : (11)

อุดมการณ์ของครูผู้ถือมั่น

มุ่งสร้างสรรค์สอนศิษย์ด้วยจิตหมาย

แม้ต้องทนเหนื่อยยากลำบากกาย

ยังขวนขวายความรู้สู่นักเรียน

เป็นแม่พิมพ์บ่มเพาะความเหมาะสม

ด้วยชื่นชมชี้ช่องมองปรับเปลี่ยน

ให้เด็กมีความมานะและพากเพียร

อาจติเตียนเพื่อก่อความพอใจ

นี่แหละครูในอุดมคติฉัน

ขอมุ่งมั่นยึดแนวทางท่านวางไว้

จะเป็นพิมพ์แบบอย่างสร้างชาติไทย

จากหัวใจเด็กคนหนึ่งที่ซึ้งครู

ขอขอบคุณ กลอนวันครู โดยคุณ jk-rolling จาก dreampoem.com

กลอน : (10)

ไหว้บูรพคณาจารย์ให้การสอน

กราบขอพรพูนเพิ่มเฉลิมศิลป์

เสวยสุขเกษมสมชั้นพรหมอินทร์

จงยลยินเจตนาบูชาชู

ไหว้คุณครูปัจจุบันผู้สรรค์สร้าง

ดุจเรือจ้างกลางชลาฟันฝ่าสู้

จงปรีด์เปรมเกษมสันต์ในวันครู

ชีวิตผู้เยาว์วัยฝากให้แล.

ขอขอบคุณ กลอนวันครู โดยคุณ kunta จาก dreampoem.com

กลอน : (9)

สิบนิ้วน้อมประนมมาคารวะ

บูรพคณาจารย์ผ่านร้อยฝัน

ซึ้งพระคุณอุ่นกมลจนนิรันดร์

ความผูกพันทุกห้วงฝังดวงแด

ไหว้คุณครูคนแรกไม่แปลกหรอก

ที่จะบอกออกชื่อคือพ่อแม่

เป็นผู้ให้ทุกอย่างไม่ห่างแล

คือครูแท้ที่หนึ่งซึ้งพระคุณ

ไหว้คุณครูหัดเขียนเรียน ก.ไก่

แต่เยาว์วัยได้ความรู้สู้เกื้อหนุน

แม้ท่านล่วงลับไปแต่ใบบุญ

ยังอบอุ่นให้จำร่ำอาลัย

ไหว้ท่านภู่ครูสอนแต่งกลอนแปด

หกสิบแดดผ่านมาได้อาศัย

ได้รู้หลักอักษราภาษาไทย

ซึ้งอยู่ในความคิดเป็นนิจมา

ขอพระคุณแห่งครูช่วยชูโชค

ให้ความโศกสิ้นพลันไร้ปัญหา

ให้กวีสร้างสรรค์เกิดปัญญา

ประดับฟ้าเมืองไทยเพิ่มไพบูลย์.

 ขอขอบคุณ กลอนวันครู โดยคุณ kunta จาก dreampoem.com

กลอน : (8)

บรรจงจีบกล้วยไม้ใส่พานพุ่ม

หญ้าแพรกคลุมประดับกับดอกเข็ม

ดอกรักเป็นพู่ห้อยเรียงร้อยเต็ม

มะเขือเข้มสีม่วงขาวข้าวตอกแซม

ปักธูปเทียนตรงกลางอย่างปราณีต

พร้อมเขียนขีดอักษรามาแต่งแต้ม

แด่แม่พิมพ์ ทอแสงเรือง เหลืองวับแวม

เรือจ้างแจ่ม โดยสารส่ง ลงนาวา

พฤหัสบดี ดิถีผ่อง

เริ่มที่สอง ของเดือน เยือนมาหา

ขอก้มกราบซาบซึ้งใจในครูบา

มิถุนา อย่าลืมกัน วันไหว้ครู

  

ขอขอบคุณ กลอนวันครู โดยคุณ jk-rolling จาก dreampoem.com

กลอน : (7)

ถึงวันครูให้รำลึกอยู่ในจิต

ผู้ฝึกคิดฝึกอ่านและสั่งสอน

จริยธรรมคุณธรรมเป็นอาภรณ์

ครูพร่ำสอนฝึกเด็กให้ดีพลัน

ครั้งละบาทนับไม่ควรค่าเรือจ้าง

ที่ทั้งสร้างคนสร้างงานสร้างความฝัน

สรัางทุกสิ่งเป็นทุกอย่างมารวมกัน

ให้เด็กนั้นเป็นคนดีศรีชาติเอย

ขอขอบคุณ กลอนวันครู โดยคุณ ::- [ คุ J x นู n ! c * Z ]-:: จาก dek-d.com

กลอน : (6)

"มะลิ" แทนวจีถ้อยร้อยมาลัย

"ดอกกล้วยไม้" ใช้แทนครูผู้สร้างสรรค์

"กุหลาบ" หรูชมพูขาวมารวมกัน

แทน "กตัญญุตาครู บูชาจารย์"

กลอน : (5)

แสงสาดส่องจากแม่พิมพ์อันน้อยใหญ่

เปรียบครูไทยทั่วทุกทิศที่พร่ำสอน

ฝึกหัดศิษย์เขียนอ่านชาญบทกลอน

มิเกี่ยงงอนงานหนักเบาที่เข้ามา

แม้เหนื่อยยากเท่าใดไม่เคยบ่น

หวังให้ศิษย์ทุกคนมีการศึกษา

เป็นกำลังสร้างชาติไทยวัฒนา

ปวงประชาภูมิใจให้เกียรติครู

กลอน : (4)

มาถึงวันสำคัญอาจารย์ศิษย์

ควรนึกคิดถึงพระคุณที่ท่านให้

ท่านอุตส่าห์เสียสละมาเท่าใด

ควรจำไว้และตอบแทนพระคุณเอย

กลอน : (3)

พลังแห่งแม่พิมพ์ผู้สร้างชาติ

ก่อให้เกิดนักปราชญ์ชาญศึกษา

เป็นกำลังให้ชาติพัฒนา

ซึ่งนำพาความรุ่งเรืองสู่ผองไทย

กลอน : (2)

ครูทำงานสอนคนให้เปรื่องปราชญ์

หนึ่งสอนศาสตร์คุณธรรมศาสนา

ด้วยสองสิ่งช่วยสร้างคนสร้างปัญญา

สร้างคุณค่าสอนศีลธรรมประจำใจ

กลอน : คำว่า"ครู"เปรียบไว้ได้หลายอย่าง

คำว่า"ครู"เปรียบไว้ได้หลายอย่าง

เปรียบ"เรือจ้าง"รับส่งผู้โดยสาร

ให้พ้นห้วงมหาชลาธาร

ได้ข้ามผ่านถึงฝั่งสมตั้งใจ

เปรียบ"แม่พิมพ์"กล่อมเกลาเฝ้าหล่อหลอม

ทั้งโอบอ้อมการุณย์หนุนนำให้

ปลูกฝังซึ่งคุณธรรมผ่องอำไพ

ให้ก้าวไปตามครรลองของชีวา

เปรียบ"แสงเทียน"ส่องสว่างทางมืดมิด

เพื่อให้ศิษย์แจ่มกระจ่างทางศึกษา

จากไม่รู้ทั้งเขลาเบาปัญญา

กลับเก่งกล้าเลิศล้ำเพราะพร่ำเรียน

คือ"ปูชนียบุคคล"เปี่ยมล้นค่า

ควรบูชาเคารพนบนอบเศียร

ทั้งกายใจจิตวิญญาณท่านเฝ้าเพียร

เพื่อนักเรียนเติบใหญ่นั้นได้ดี

ขอทดแทนบุญคุณที่หนุนเนื่อง

ชาติรุ่งเรืองเพราะคุณครูกู้ศักดิ์ศรี

พร้อมอุทิศใจกายหมายมอบพลี

เป็นคนดีที่น่ายลชนชื่นชม

ร่วมเชิดชูครูไทยด้วยใจมั่น

ที่สร้างสรรค์บ่มเพาะความเหมาะสม

ในวันครูที่สิบหกมกราคม

ขอกราบก้มไหว้ครูดีศรีแผ่นดิน


ขอขอบคุณ กลอนวันครู โดยคุณ jkrolling จาก dreampoem.com

กลอน : แด่คุณครู ด้วยดวงใจ

แด่คุณครู ด้วยดวงใจ

ก้มกราบเท้าระลึกคุณพ่อแม่

เลี้ยงดูแลอบรมบ่มนิสัย

เปรียบคุณครูคนแรกซึ้งหทัย

มโนมัยใช้เลี้ยงลูกปลูกกมล

ขอก้มกราบระลึกคุณอาจารย์

ท่านสืบสานสอนวิชาพาฝึกฝน

ศิษย์ได้เรียนเพียรขยันหมั่นคิดค้น

ครูสร้างคนฉลาดล้ำนำปัญญา

สิบหกมกรามาบรรจบ

สิบนิ้วนบกราบคุณครูทุกทิศา

ยกพานพุ่มดอกไม้น้อมบูชา

เทิดครูบาระลึกคุณเหล่าอาจารย์

ถึงอยู่ห่างแคว้นใดไกลสุดแสน

ทั้งชายแดนเหนือใต้ใคร่ส่งสาร

มอบแรงใจให้คุณครูถิ่นกันดาร

พระคุณท่านจักตราไว้ให้อนุชน

พายเรือจ้างกลางชนให้คนนั่ง

หมั่นฝนทั่งกลายเป็นเข็มสัมฤทธิ์ผล

เป็นแม่พิมพ์ของชาติเปี่ยมค่าล้น

น้อมกมล แด่คุณครู..ด้วยดวงใจ

กลอน : พระคุณครู

พระคุณครู

พระคุณครูใหญ่ยิ่งเป็นมิ่งฟ้า

ทั่วสุธาน้อมบูชาท่านเหนือเศียร

เพราะครูเปรียบดังประกายจากแสงเทียน

ให้ศิษย์เรียนรู้โลกอันกว้างไกล

ศิษย์คนนี้จะจำคำครูสอน

เป็นคำวอนให้อนาคตศิษย์สดใส

ศิษย์รู้ว่าครูรักศิษย์ดั่งหทัย

ในดวงใจศิษย์มิลืมพระคุณครู

กลอน : คิดถึงครู

คิดถึงครู

นับแต่วัน ที่ครูพา ข้าถึงฝั่ง

ข้าก็หวัง เดินไป สู่ที่หมาย

ความสำเร็จ การศึกษา ในบั้นปลาย

สิ่งสุดท้าย ใบปริญญา ข้าใคร่ครวญ

ข้าเปลี่ยนเรือ มาแล้ว ตั้งหลายลำ

พระคุณล้ำ ครูของข้า ข้านึกหวน

ครูยิ่งใหญ่ หนักหนา ข้าทบทวน

รำลึกหวน ย้อนหลัง เรื่องฝังใจ

ทั้งครูนิด ครูหน่อย ครูต้อยติ่ง

ครูสมหญิง ครูวาสนา ครูผ่องใส

ครูอาทิตย์ ครูภิรมย์ ครูสมใจ

ครูเกรียงไกร ครูสง่า ครูอดุลย์

ข้าตั้งใจ ว่าสักวัน จะหันกลับ

ไปคำนับ กราบครู ผู้เกื้อหนุน

ด้วยสำนึก ในค่า แห่งพระคุณ

ที่เจือจุน สอนข้า ด้วยปรานี

ข้าไม่เคย ลืมคำ ครูพร่ำสอน

ข้าสังวร อยู่แก่ใจ ไม่หน่ายหนี

ข้าตระหนัก ค่าแห่งรัก และปรารถนาดี

ที่ครูมี ต่อข้า มามากมาย

กราบคุณครู ทั้งหลาย ในวันนี้

รอบ " วันครู " อีกปี ที่ห่างหาย

หวังปีหน้า ปริญญา ข้าถือไป

พร้อมดอกไม้ ไปกราบลง ตรงเท้าครู

ขอขอบคุณ กลอนวันครู จาก Thaipoem.com โดย คุณอ.วรศิลป์

กลอน : (1)

อันคุณครูคำนี้มีความหมาย

อันหลากหลายคำพูดจะกล่าวถึง

คือผู้ให้ทรัพย์วิชาน่าคำนึง

คือผู้ซึ้งอบรมให้ทำดี

อีกครูนี้เหมือนพ่อแม่คนที่สอง

ครูจึงต้องอดทนต่อหน้าที่

เพียรสั่งสอนเป็นแม่พิมพ์ศิษย์มากมี

เรือจ้างนี้น้ำใจงามนามว่าครู

กลอน : คุณครูที่รัก

คุณครูที่รัก

เห็นลำเรือลอยมาที่ท่าน้ำ

พายวาดค้ำลำแอบเข้าแนบข้าง

หลากหลายเท้าคู่น้อยก็พลอยวาง-

ก้าวเหยียบย่างลงสู่เสียงกรูเกรียว

เรือจ้างน้อยลอยลำพายจ้ำจ้วง

แต่ละช่วงจังหวะน้ำชะเชี่ยว

เห็นเธอวาดพายค้ำเรือลำเรียว

อยู่กลางสายชลเปลี่ยวอย่างเดียวดาย

เช่นดวงวันลอยดวงขึ้นช่วงแสง

ทาบหล้าแหล่งให้พิสุทธิ์เห็นจุดหมาย

เมื่อหัวใจมุ่งอยู่ไม่รู้วาย

จักจ้วงพายพาคนข้ามพ้นน้ำ

งามยิ่งงามก็ระยับอยู่กับโลก

ปรุงปรนหอมบ่ายโบกโลมโลกต่ำ

เมื่อปรารมภ์พร่างพร้อยทุกรอยกรรม-

ย่อมจักย้ำยุดงามอยู่ท่ามตา

มือเรียววาดพาย-วนกลางชลเปลี่ยว

พร้อมทุกเสี้ยวส่วนใจ..รู้-ใฝ่หา

คลื่นสวนลำโหมหนัก..ในมรรคา

เห็นเพียงใจแกร่งกล้าไม่ล้าโรย

ร่างน้อยน้อยนั่งมองตาจ้องเพ่ง

ท่ามสูรย์เปล่งปลาบแนวลมแผ่วโผย

แรงคลื่นสายธารโลกคอยโบกโบย

พาพ้นโดยมือเรียวที่เคี่ยวกรำ

ปีแล้วและปีเล่าที่เจ้าเป็น

ผ่านร้อยเข็ญพันโศกแห่งโลกต่ำ

ด้วยจิตที่สำนึกงามลึกล้ำ

ค่อยค่อยจ้ำเรือน้อยล่องลอยไป

ละเที่ยวพายละเที่ยวผ่านฝ่าธารเชี่ยว

ค่อยค่อยเคี่ยวกรำสอนอาทรให้-

ลูกศิษย์น้อยคล้อยหลังสู่ฝั่งไกล

ผ่านน้ำไหลชะเชี่ยวด้วยเรี่ยวแรง

คือเรือน้อยลอยผ่านสายธารไหล

ด้วยจิตใจครูสาวผู้กร้าวแกร่ง

ที่จะคอยคัดท้าย-วาดพาย..ทะแยง

พาหัวเรือทิ่มแทง..สู้แรงน้ำ

ทอดทิ้งตัวตนอยู่เพื่อผู้อื่น

ท่ามกระแสลมตื่นเสียงคลื่นคร่ำ-

ครวญระดมห่มห้อมอยู่ล้อมลำ-

เรือน้อยคอยพลิกคว่ำจมลำเรือ

ภาพเด็กน้อยจำพรากพ้นฟากฝั่ง

มือเรียววาดพายยังอีกฝั่งเพื่อ-

รับส่งอีกทุกรุ่นช่วยจุนเจือ-

ภาพงดงามให้หลงเหลือในแผ่นดิน!

ขอขอบคุณ กลอนวันครู จาก Thaipoem.com โดย คุณสดายุ